Problematyka badawcza

–    wpływ czynników biologicznych (obejmujących czynniki: genetyczne, fizjologiczne oraz hodowlano – środowiskowe) na właściwości strukturalno – mechaniczne mięsa zwierząt rzeźnych i łownych,
–    jakość i właściwości mięsa wybranych gatunków drobiu hodowlanego pochodzącego z krajowych stad rodzicielskich oraz dzikich ptaków łownych,
–    wpływ warunków składowania na jakości mięsa ptactwa łownego,
–    wykorzystanie właściwości histochemicznych i histologicznych surowców mięsnych do określenia przydatności mięsa zwierząt rzeźnych i łownych do produkcji mięsa kulinarnego i wyrobów mięsnych, modyfikacja właściwości surowców mięsnych,
–    wykorzystanie alternatywnych, niekonwencjonalnych lub małocennych surowców pochodzenia zwierzęcego do profilowania jakości produktów mięsnych, w tym żywności tradycyjnej,
–    wpływ parametrów procesów technologicznych i składu recepturowego na jakość wyrobów mięsnych,
–    metodyka oceny struktury mięsa zwierząt rzeźnych i łownych,
–    charakterystyka jakościowa surowców pochodzenia wodnego (hodowlanych i wolno żyjących) i wykorzystanie tego surowca do projektowania nowych produktów żywnościowych oraz do poprawy właściwości odżywczych przetworów mięsnych,
–    wpływ nowoczesnych metod ogrzewania na jakość (barwa, struktura, tekstura) mięsa zwierząt rzeźnych i łownych,
–    wpływ żywienia karpi paszami wzbogaconymi w naturalne składniki na jakość kulinarną i wartość odżywczą ich mięsa,
–    zastosowanie oceny aktywności genów w badaniach żywieniowych oraz środowiskowych,
–    ekointensyfikacja produkcji karpia,
–    identyfikacja czynników chorobotwórczych metodami biologii molekularnej,
–    ocena zróżnicowania genetycznego organizmów wodnych (dziko żyjących oraz hodowlanych),
–    identyfikacja tożsamości ryb, bezkręgowców i glonów wodnych oraz ich produktów z wykorzystaniem narzędzi biologii molekularnej,
–    zagospodarowanie odpadów poprodukcyjnych przemysłu spożywczego,
–    charakterystyka i zagospodarowanie strumieni bocznych w akwakulturze,
–    wykorzystanie sekwencjonowania kolejnej generacji (NGS) w badaniach mikrobioty jelitowej i środowiskowej.